به نقل از «ایران اکونومیست»

کاهش مصرف بنزین زیر سایه کرونا

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۴۳۰۹۵

یکی از انتقادات جدی که به دولت سیزدهم وارد می شود عدم صادرات بنزین و ناترازی آن است در حالی که دولت قبل نه تنها ناترازی نداشت بلکه بنزین مازاد را به کشور های دیگر هم صادر می کرد.

به گزارش ایران اکونومیست، افزایش مصرف بنزین و ناترازی بین تولید و مصرف مسأله‌ای نگران کننده است که دولت قبل از آن مبرا بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وقتی همواره رسانه‌ها و مسئولان دولتی از ناترازی بین تولید و مصرف بنزین دم می‌زنند ناخوداگاه به این موضوع دامن می‌زنند که دولت برای جبران این ناترازی قصد دارد اقداماتی را انجام دهد و برخی از رسانه‌های منتقد نیز می‌پندارند اولین اقدام افزایش قیمت است و اینگونه تحلیل می‌کنند که دولت چاره‌ای ندارد جز اینکه برای جبران این ناترازی دست به افزایش قیمت بزند. بنابراین سعی می‌کنند تا از طرق مختلف این تحلیل را که زاییده ذهن خودشان است بارها و بارها مطرح کنند که نتیجه آن چیزی جز تکذیب‌های پی در پی نیست.

این رسانه‌ها می‌پندارند دولت سیزدهم هم شاید مانند دولت قبل به یکباره قیمت بنزین را تغییر خواهد داد و مسئول دولت نیز برای فرار از پاسخگویی اعلام می‌کند در جریان اجرای این تصمیم نبوده است و به یکباره متوجه این موضوع شده است. این اقدام نسنجیده دولت قبل موجب شده است تا اعتماد عمومی به دولت دیگر وجود نداشته باشد و عملاً دولت سیزدهم برای بازگرداندن آن کار سختی را نیز در پیش داشته باشد.

همان طور که گفته شد امروز با معضلی به نام ناترازی بین مصرف و تولید بنزین مواجه هستیم که در دولت قبل این مسئله وجود نداشت! موضوعی که همواره رسانه‌های منتقد نسبت به آن مباهات کرده و به عنوان یک دستاورد از آن یاد می‌کنند و حتی پا را فراتر نهاده و اعلام می‌کنند در دولت دوازدهم شاهد صادرات بنزین بودیم و امروز کار به جایی رسیده است که در یک قدمی واردات بنزین هستیم.

اما چه شد دولتی که جلوی خودکفایی تولید بنزین را به بهانه‌های واهی گرفت و دلالانش دنبال واردات بنزین یورو چهاری رفتند که در کشورهای همسایه تولید نمی‌شد و میلیاردها دلار را از این طریق هدر دادند به یک باره صادرکننده بنزین شد و به آن افتخار می‌کنند؟

پیش از شروع همه گیری بیماری کرونا مصرف بنزین ۸۹ میلیون لیتر در روز بود و شرایط تولید بنزین نیز به گونه‌ای نبود که بتوان میزان مصرف را جبران کند به همین دلیل دولت در ابان ماه سال ۹۸ به یکباره قیمت بنزین را تغییر داد این مسئله موجب شد تا اولین شوک به مصرف کنندگان بنزین وارد شود و مصرف کمی کاهش پیدا کند، با آغاز سال ۹۹ و شروع بیماری کرونا شیب کاهش مصرف بنزین تند تر شد تا جایی که مصرف بنزین به حدود ۶۰ میلیون لیتر در روز رسید. اما روند تولید بنزین با آغاز تولید توسط پالایشگاه ستاره خلیج فارس که در دولت دوازدهم تکمیل شده بود به ۱۰۷ میلیون لیتر رسید و عملاً این میزان تولید و صد البته بیماری کرونا تبدیل شد به یک فرصت تا ایران تبدیل شود به صادرکننده بنزین.

در آن ایام صادرات بنزین کشور به روزانه ۴۵ میلیون لیتر نیز رسید که در نوع خود یک رکورد محسوب می‌شد. در آن روزها بنزین به بیش از ۹ کشور همسایه ارسال می‌شد.

جالب است که در همین ایام ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز اعلام کرده بود قاچاق سوخت به ویژه بنزین به صفر رسیده است زیرا اولاً کنترل روی مرزها به شدت بالا رفته و از سوی دیگر با ابتکار صورت گرفته توسط مسئولان پالایش و پخش، صادرات بنزین با راحت ترین حالت ممکن از طریق بورس انجام می‌شد به طوری که هر کس هر میزان بنزین برای صادرات نیاز داشت می‌توانست از طریق بورس خریداری کند.

صادرات بنزین باید جایگزین نفت شود

همان زمان بود که محمدرضا مقدم معاون وزیر نفت دولت یازدهم گفته بود با توجه به سهمیه‌بندی بنزین در سال گذشته و کاهش مصرف بنزین به دلیل شیوع ویروس کرونا، ایران با دست بازتری می‌تواند صادرات این فرآورده نفتی را در برنامه خود قرار دهد و حتی صادرات بنزین را تا ۵۰ درصد بالاتر ببرد.

مقدم گفته بود صادرات بنزین باید جای صادرات نفت را بگیرد زیرا ایران با ظرفیت تولیدی که دارد به همراه کنترل مصرف می‌تواند صادرات بنزین داشته باشد. جالب اینجا است که مسئولان دولت قبل دم از افزایش صادرات بنزین می‌زدند اما در طول فعالیتشان حتی کلنگ ساخت یک پالایشگاه کوچک را بر زمین نزدند زیرا که مسئول ارشد وزارت نفت معتقد بود پالایشگاه سازی کثافت کاری است!

شاید مسئولان دولت قبل می‌پنداشتند کرونا قرار است تا مدتهای مدید مهمانمان باشد و مصرف بنزین به روند کاهشی خود ادامه می‌دهد برای همین نیاز به ساخت پتروپالایشگاه علی رغم وجود قانون که مجلس تدوین کرده بود نمی‌دیدند.

وقتی ورق برگشت

با آغاز دولت سیزدهم و واکسیناسیون همگانی عملاً دیگر شاهد ورود موج‌های خطرناک بیماری کرونا نبودیم و این مسئله موجب شد تا سفرها افزایش یابد و رفت و آمدها با خودروهای سواری شخصی بیشتر شود و این یعنی افزایش مصرف بنزین.

به گفته جلیل سالاری مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فراورده‌های نفتی مصرف بنزین در همان اوایل بعد از کرونا به یکباره رشد ۱۶ درصدی داشت و این رقم رفته رفته در حال افزایش است تا جایی که امروز مصرف بنزین به میزان ۱۱۰ تا ۱۱۵ میلیون لیتر در روز نیز رسیده است.

بنابراین باید تاکید کرد که اگر بیماری کرونا وجود نداشت ایران نه تنها صادرکننده بنزین نبود بلکه این ناترازی از همان دولت قبل شروع می‌شد.

  منبع: خبرگزاری مهر برچسب ها: بنزین ، صادرات بنزین ، دولت یازدهم و دوازدهم ، دولت سیزدهم ، ویروس کرونا

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: بنزین صادرات بنزین دولت یازدهم و دوازدهم دولت سیزدهم ویروس کرونا مصرف بنزین بیماری کرونا صادرات بنزین میلیون لیتر دولت سیزدهم تولید بنزین دولت قبل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۴۳۰۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بررسی مزیت‌های راهبردی اصلاح سهمیه بندی بنزین؛ از خانوادگی شدن سفرها تا استفاده از وسایل نقلیه اشتراکی

ایده اعطای بنزین به نفر به جای خودرو، رویکردی نوین در مدیریت منابع انرژی و بهبود عملکرد اقتصادی محسوب می‌شود. این طرح می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر الگوهای مصرف سوخت و نهایتاً بر اقتصاد کلان داشته باشد. در حال حاضر، مقادیر قابل توجهی بنزین به دلیل استفاده غیرکارآمد و قاچاق هدر می‌رود. با اجرای این طرح، هر فرد بر اساس نیاز واقعی خود بنزین دریافت می‌کند، که این امر می‌تواند منجر به کاهش قابل توجهی در هدررفت بنزین شود.

با اعمال سیاست تخصیص بنزین به افراد به جای خودروها، دسترسی به حجم زیادی از بنزین برای قاچاقچیان به طور مؤثری محدود می‌شود. در این ساختار، هر فرد می‌تواند سهمیه بنزین خود را با قیمت‌های داخلی و یا قیمت‌هایی نزدیک به تعادل جهانی به فروش برساند؛ این امر انگیزه برای قاچاق بنزین به کشورهای همسایه را کاهش داده و به نوبه خود می‌تواند به کاهش قابل توجهی در فعالیت‌های قاچاق منجر شود. این تغییرات نه تنها باعث افزایش درآمدهای ارزی از طریق امکان صادرات بیشتر به بازارهای بین‌المللی می‌شوند، بلکه به تقویت اقتصاد کشور و شفافیت بیشتر نیز کمک می‌کنند.

علاوه بر این، با اجرای طرح اعطای یارانه بنزین به افراد به جای خودروها، تحول عمده‌ای در الگوی مصرف سوخت در کشور رقم خواهد خورد. این طرح به شهروندان امکان می‌دهد تا با استفاده بهینه از سهمیه‌های اختصاص یافته، نه تنها هزینه‌های شخصی خود را مدیریت کنند بلکه به سمت افزایش استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و روش‌های اشتراکی حرکت کنند. به عنوان مثال، ترغیب به سفرهای دسته‌جمعی و هماهنگ‌سازی برنامه‌های سفر با دیگران، مصرف بنزین را به شکل چشمگیری کاهش می‌دهد و تجربه‌های اجتماعی مشترک و خاطره‌انگیزی را فراهم می‌آورد.

با کاربردی‌تر شدن مصرف بنزین، می‌توان انتظار داشت که سطح آلودگی ناشی از احتراق ناکارآمد سوخت کاهش می‌یابد. این امر نه تنها به بهبود کیفیت هوا کمک می‌کند، بلکه سلامت عمومی را نیز تقویت می‌کند. به این ترتیب، طرح تخصیص بنزین به نفر به جای خودرو می‌تواند یک پیروزی چندجانبه برای اقتصاد، محیط زیست و جامعه باشد.

با اجرای طرح اختصاص سهمیه بنزین به نفر، تغییراتی در رویکرد تخصیص یارانه انرژی در بخش بنزین ایجاد خواهد شد. در این طرح، هر شخص به جای خودرو، سهمیه بنزین دریافت می‌کند و در صورت عدم استفاده، می‌تواند این سهمیه را به بازار صادرات بفروشد. این امکان فرصتی برای کسب درآمد ارزی از طریق فروش سهمیه بنزین فراهم می‌آورد، که این انگیزه مالی می‌تواند رانندگان فعال در صنعت حمل و نقل را نیز به سوی استفاده از CNG سوق دهد. با فروش سهمیه بنزین خود و استفاده از CNG، رانندگان می‌توانند هزینه‌های سوخت خود را کاهش داده و در عین حال منافع اقتصادی به دست آورند.